Pilolo de kono

[26/08/2018] Muzeo de teknologio malfermigis duan sezonon de ĉi jaro kun ekspozicio “Valvoj kaj elektrodoj – ia praktika promenado tra teknologioj de pasinteco”, kie estas montritaj televidoj, sonaparatoj, radioj kaj aliaj mirindaj inventoj de pasinteco kiel gramofonoj, por ke publiko povu lludigi, aŭdi, ŝalti kaj surpriziĝi. Oni malfacile kredas ke homoj ne havis “sisisoj” - integrita sistemo de sono, imago kaj sentoj – kiu nun avancas al iu sistemo kontrolita de pensoj. Estas amuze spekti niajn geknabojn metante fingrojn en glasa ekranoj de aparatoj kiuj sin manifestis kun butonoj ŝalti-malŝalti kaj kiam konektitaj per ŝnuro al elektrika konektingo kaj eĉ tiel, poste varmĝi.

 

Pilolo de kono estas la vidindaĵo kiu kontrapunktas malnovaĵoj respektece origita en ĉefa koridoro de muzeo kiu ebligas al vizitanto sentojn kaj imagojn senditaj rekte al cerbo sekundoj poste englutitaj. Ili liberigas neŭrajn kemiojn kunportitaj de etaj robotetoj (nanometraj dimensioj) kiuj enhavas informojn kiuj estas percepptitaj de cerbo.

 

Malsameco de sistemo estas povo kontroli kapsulo de kono kun simplaj mensaj ordoj kiel “jes”, “ne”, “haltu”, “ sekvu” kaj “elĵeti” kiuj estas uzataj por ke uzanto povu kontroli pri ekspozicio de enhavo , kiuj estas forĵetita de korpo poste uzita. Esploroj montris diversajn utilecojn por tiuj piloloj, krom edukado, sano kaj senokupeco. Eble tiu invento estas pova helpanto por profundigi konon pri si mem . [131a registro]

Refuĝitantoj de malsekureco

{02/09/2012} Estonteco elmergiĝis iom post iom, per etaj rompigetoj en tera krosto, kaj registaro reparolis en “natura refuĝado” – parto de popolo kiu estas devigataj lasi lokon kiu vivas pro ŝanĝo en vetero kiu afektas medion. Por loĝantoj de afektitaj landoj, ia vera tragedio, malgraŭ tio estis atendita. Geotektoniko kaj siaj etaj akomodiĝoj lasis, de alia flanko, grandan detruadon en multaj urboj, sed precipe afektis fidon de personoj je vivo kiun ili havis.

 

Meltiĝo de glaciaĵo de polusoj ja okazis kaj centoj da personoj estis devigataj foriri de siaj landoj, tiel estas pro invadiĝo de maro, aŭ pro manko da akvo pro ĉeso de cikloj de varmoeco kiu meltigis glaciojn de altaj montaroj.

 

Esploroj montris malbonajn konsekvencojn kaŭzitaj de ŝanĝo de vetero kiam oni vidis okazi tragedio de manko da akvo okazi en lokoj ĝenerale sanaj: dekoj da etaj urbetoj en Eŭropo kaj Azio eniris en “stato de urĝeco”, kaj oni timis ke konkretiĝu antaŭvido por 2100 kaj 1 milardo de personoj estus devigataj migri pro vetero. Registaro fortigis limojn kaj kreis stimulon por foriro de enmigrantoj celante ne plu pezigi siajn landojn. Kaj eĉ pli duraj leĝoj estis kreita por provi malfaciligi eniron de personoj, sed situacio ne estis plu kontrolebla. {14a kroniko}