quarta-feira, 13 de março de 2013

kuriozaj Homaj Estuloj

{30/12/2018} Nek ĉiu volas esti lumigita. Decida paŝo de demetigo de egoo por sukcesi nivelon de unuiĝo kun Absoluto tute ne estas facila tasko kaj necesis grandan inklinon por livero, ne nur de tiu parto kiu apartigas Estulon kiu venos kiel ankaŭ de personaj mondaj celoj. Maniere ke nek ĉiu homo sukcesas koni Dion kun pli granda intimeco, sed nek pro tio lasas scii kiel alveni al Li. Tiu delikata temo estas studata hodiaŭ de scientistoj, kiuj estas anksiaj pro la aplikiĝo de diaj leĝoj. 

Rezisto al unuigo de la religiojn – kies rajto elekti estas tute respektita en ĉiu lando – kunportis pli grandan defion por kompreno de ĉi ascenda paŝo kiu eblas nun eblas al homo – pere de la diversaj interpretoj en spiritaj ĉenaroj. 

Sed kiam grandaj Majstroj iĝis parto de ĉiutago de la Stelo de Liberiĝo, sin manifestante en diversaj religiaj linioj kaj malsamaj aspektoj, finfine povas esti perceptite ion komunan inter ili: ĉar ili esprimas grandan amon al proksimulo, ne identiĝas si mem al materialaj planoj de ekzisto, ili havas perfektan sencon de unueco kaj tutan koherecon pri la propono – ili faras tion kion ili diras kaj lasas veron manifestiĝi tra ili. 

Esti kiel ili aŭ simple praktiki siajn instruojn estas opcio de ĉiu. La beleco kiun oni povas registri estas tio ke proporcio de manifestiĝo de tiuj estuloj estis de unu po unu miliono (kaj aperis je ĉiu centa jaro) centobliĝis. {140a registro}

MARŜANTA RENOVIGO

{06/01/2013} Malgraŭ renovigo de animoj en marŝo, tio ne malkulpigis adultojn kaj maturajn generaciojn de sia respondeco daŭri lukti pro planedaj ŝanĝoj kaj deteni misagojn rilate al planeda okupiĝo. 

Naskĝkvanto malpliiĝis en plej multo de la landoj, fantomo de tropopuliĝo en la planedo estis jam for, sed prospero por ĉiu sep miliardo loĝantoj de Tero montriĝis nesukcesa. Unu milardo de personoj surplanede daŭris malbone nutritaj kaj multe aliaj kondamnita al morto pro malsato. Invidualismo kaj tujeco pro plezuro ne permesis ian reflektadon, salton de konscio kaj fine sanigaj agoj pri tuj kaj aliaj demandoj. 

Estis ankoraŭ granda kvanto de lacaj personoj kiuj serĉis stimuligajn kuuraciojn, dikuloj serĉante miraklajn formulojn por madikiĝi, normaluloj volante malsaman esteton kaj, dum estis kroma mono, provi preskaŭ ĉion. Eĉ sen kiale. Ena malpleno iĝis grandega por tiuj kiuj volis nur ekhavi, kaj siaj angoroj ia fonto de profito por kuracilentrepenoj. Idealo de vivo ne pasis de materio por kursoj de filozofio. 

Ĉio tio perfekte enmetis en disfalo de sistemo tiel kiel estis subtenite ĝis tiam. Alia sistemo de kredoj, tamen, estis kultivata dum multe da tempo en spiritaj rezervatorioj de homaro. Novo ekaperis de eno al ekstero. {5a kroniko}