Malfortaj homoj

{09/08/2009} Estas vero ke meze de la transira epoko, estis somatiga proceso en fizika korpo de homaro kiel ia tuto, kaj antaŭzorga sistemo kolapsiĝis. Ne estis kiel haltigi grandajn kvantojn de mensaj, fizikaj kaj emociaj malsanoj kiuj aperis cxiutage, montrante memforlaso kiu parto de homaro trapasis. Neniam medicino estis tiom antaŭenirita por diagonizo kaj kuro, nek sanaj sistemoj tiel senpova por prizorgi cxiajn mondajn postulojn, nek homo estis tiel malproksime de si mem por kompreni neceson de harmoniĝi kaj antaŭgardiĝi sin tra konsciigo kaj memkuracado.

Vetero kaj ties konsekvencoj, ekonomia krizo kaj senlaboreco, malnovaj kaj novaj krizoj en oriento mantenigis tutmonda lonĝantaro okupitaj kaj stresitaj. Ĉiu signalo de nova minaco aŭ interlanda malkompreniĝo, ĉiutagaj malfacilaĵoj por kampara aŭ urba postviviĝo, aeraj tragedioj en maro, famuloj kiuj mortis; ĉio gajnis grandan reliefigon en virtuaj rimedoj kiuj transsendigis raportojn, okupante mensoj kaj koroj. Eksterna malpleno kreskiĝis. Iluzia povo de materio daŭris hebetecigante sentojn. Kaj personoj kiuj vekiĝis de letargio petegis por valoroj kiel Justeco,konsidero, Ordo, Vero, Bonkoreco, kaj tiel plu. {94ª kroniko}