{01/11/2009} Konsideradoj kiuj aperis ĉirkaŭ ebleco de ia fino por homaro kaj planedo probable venis el mensoj kiuj estis ligitaj al pasinteco. Mensoj kiuj nure sukcesis percepti tempon linie kaj fatale. Ĉiu kaoso loĝas en alligo je filozofaj kaj pensmanieraj modeloj jam traspasitaj. Personoj kiuj manifestis nur reflekto de tio kio jam pasis, haltitaj en transpasitaj konceptoj de pensi pri vivo kaj al tio kion ĝi mostras. Malorda kaj detrua mondo estis subtenita de tiaj mensoj. Kaj kunekzistis nova mondo kies centra Kolono estis Ordo. Miliardoj da personoj ne perceptis tion: Granda dormanta amaso. Lumo jam estis flamigita ĉe la fino de tunelo, montrante vojon, sed multaj preferis nur vidi mallumo.
La aliiĝo de homaro estis ekde interno al ekstero, de ĉiu koro, ĉiu menso kiu jam estis vekigita, pro tio ne estis danĝero de reveno. Multaj ne atingis pretenditan nivelon, sed iom post iom ili alkutumiĝus al novaj ventoj kiuj blovis, kaj alveni al necesita nivelo de konscio. Milionoj de homaj estuloj, en tuta planedo, estis preparitaj por doni subtenon al siaj proksimuloj, preni poziciojn de estreco, de regado kaj doni subtenon al popoloj sur orda, lumigita kaj ama maniero de rekonstruado de vivo, en koheraj bazoj kun nia Dia heredeco, kaj respektante kosmajn hierarkiojn, naturon, kaj ĉiuj kiuj meritas respekton. Jam alvenis momento de formigi ian regadon de homaro, por homaro, per homaro, sub Dia komando. {88a kroniko}
Nenhum comentário:
Postar um comentário