La malvera flanko de “specialuloj”

{07/03/2010} Sekve homoj penis por avanci, sed individuismo kaj dormiĝo estis tro ene de siaj vivoj, puŝante al eksteraĵoj, al forgeso de si mem, ĝis tiam kiam bonaj ekzemploj ne plu stimulis ilin. Miljaroj de historioj, televidaj epizodoj kaj filmoj stimulis ideon de potenca valoro de homa estulo, el kiu ili povis aperigi mirindaj povoj: miljaroj de “specialuloj”, super herooj, magikistoj, kaj tiel plu, lokigis en fantazia menso de homaro por ke ili ekserĉu al si mem. Sed troa ĉarmeco sen substanco, malhonestaj profetoj, egoistaj paranormaluloj, senkoraj geniuloj kaj egocentraj superpovuloj mantenigis atenton de homaro allogitaj eksteren de Estuleco, de spirito.

Dum tio, granda amasmortiĝo de animoj okazis – la dua de la dekjaro – kaj naturo ne montris eblecon de mildiĝo. Homaj eraroj akumuligis je ĉiuj flankoj kaj ne gravas kiel granda estis havigitaj rimedoj, ili ne kapablis malpermesi tiom da mortiĝo kaj dezertiĝo. Komunikaj rimedoj daŭris kontrolitaj de povuloj kaj informaĵoj aliiĝis ŝajnigiĝa realeco, stimulo al nerealeco. Malmultaj sciis tion kio vere okazis en aliaj kontinentoj kaj eĉ en sia propra lando. Kaj plej granda parto vivis iluzie kredante ke estis bone informita pro alveniĝo de Interreto. Informfakoj, iom post iom, aliiĝis al distriĝaj revuoj kaj de loka perforteco, kiuj estis dozitaj kaj manipulitaj por servi de farĉiĝo inter anoncoj kaj propagandoj. Nenio plu stimulis ian havigon de plibona konscieco, serĉo de Vero aŭ vera povo de Spirito. {79a kroniko}