Pralizitaj homoj

{21/03/2010} Ondoj de pacaj movoj diskuris tra mondo kiel brizo, sed granda dormanta kaj necesitata parto bezonis panon, kaj ili ne havis oreloj kaj tempon por ekologiaj kaj pacaj temoj. Ne estis nur scientistoj kiuj vokis atenton por veteraj ŝanĝoj, kaj danĝeroj de dezertigo. Iuj malmultaj artistoj, engaĝitaj, plendis solidarece al naturo kaj pro unuiĝo de penoj.

Malgraŭ inundo en tuta planedo, oni batis rekordojn de produktado. Malgraŭ sekecoj, regionoj daŭris elvolviĝon. Malgraŭ grandega malvarmeco, fabrikiĝo de havaĵoj ne haltis sia avanco. Kaj ĉiuj el tiuj okazaĵoj estis elektitaj kaj parte diskonigita tra amas- komunikiloj, donigante al ĉiuj iluzion de ekvilibro, kaŝante fakto de ke neniam homo necesis suferi tiom da katastrofoj kaj perdoj por avanci. Homa socieco daŭris sin dividi en grupoj, momentaj identecoj, ĉiu parto serĉante sin distingiĝi, fortigi malsamecoj kaj baroj, pligrandigante distancoj. Apokaliptikaj religioj prenis forton je taga lumo kaj ĉio ŝajnis normala. Neniu havis multe da tempo kaj rimedoj por esplori. kaj tiu kiu havis, ŝajnis ĉirkaŭvolvitaj de stranga paralizio. {78a kroniko}