Pri Libereco kaj Religio

[05/06/2016] ĉiuja libereco estas perfekte respektita en evoluitaj mondoj. Vera evoluiĝo de homo nur okazis tiam kiam ĉiuj akordis pri lasiĝo de suvereneco de popoloj al nur unu Monda Regado kaj religia al suprahoma nivelo, al propra Dio. Antaŭ tio ne estis egaleco inter religioj nek religia libereco ĉar homoj provis imponi suverenecon de sia propra religio sur aliaj religioj.

Pordoj estis malfermataj, sigeloj estis rompitaj kaj, tion kion oni vidis estis homa frateco, tra Patreco de Unika Dio. Liberigitaj de infektiĝo de batalo, homoj povis evolui en nivelo de konscio, kaj supreniris al nova ŝtupon en evoluado.

Oni ne surpriziĝas pro tio ke em pasinteco homoj havis malfacilaĵon em imagi pli evoluitan mondon. Sia menso estis infektigita de povantaj viruzoj kiuj misformigis vizion de Tuton kaj malpermesis ĝin pensi nur tra vidpunkton de konkuro kaj povo, kiuj neeviteble direktigis al batalo. Plej granda parto de homa batalado, realaj aŭ fictícias, estis solvitaj per forto. Menso liberigita de tiaj malsanoj povis finfine sin lanĉi al laboro de kunpartopreniĝo em kreado, kaj homo povis havigi spiritaj kunlaborantoj por realigi siaj kreaĵoj, promociis komunan bonon kaj faciligi individua progresado.

Estis tiam ke oni konigis vera rolo de anĝelaro. Montrigitaj kiel anĝeloj “bonaj kaj malbonaj” en konstantaj konfliktoj, bataloj inter si kaj faloj, homo perceptis tion ke imagis ilin je sia sameco, kiam estis ĝuste la kontraŭo. [73ª registro]

Pradevenaĵoj de batalo

{13/06/2010} En pasinteco homaro estis grava solvota punkto por ke homo atingu novan ŝtupon: viruzo de nacia suvereneco kiu infektiĝis multajn landojn, kaj sai pli dolora konsekvenco – mantenĝo de batalo. Kiel tiel bakterio kombatita kun malĝusta kuracilo iĝas pli forta, ankaŭ homo sin mantenis malsana ŝirmante praecon de korpa batalo antaŭ defioj.

Kelkaj homa estulo, kun minimuma kono kaj sperto, scius ke ĝustigi miskomprenoj kun fizika kombato estis parto de praa pasinteco de homaro. Tamen, batala menso daŭris multe stimulita kaj pravigita kiel solvo de konfliktoj. Miljonoj de historioj kaj filmoj refortigis ideon de batalo por solvi ĉiajn situaciojn. Multaj pretendis nur elstari valorojn, sed malbone agis ĉar ili ne estis kompromisiitaj kun nenia ŝanĝo. Ili sentis sin apogitaj de ideoj de nacioj kiuj sin nomiĝis suverencaj aŭ koplodis postuli siajn suverenecojn al aliaj.

Antaŭ misagoj de homa justeco, antaŭ timo esti subjugita de alia, antaŭ senhavigo, homo uzis antikvan metodon de siaj prauloj: voĉe, fizike bataldiskutis. Homoj mortigis virinoj kaj reciproke, loĝantoj sin mortis surstrate, grupaĉo atakis personoj, gento sin batalis, soldatoj estis trejnitaj por mortigi aliajn kaj estraroj imponis siajn komandojn per forto de armiloj kaj minacoj, kun sanga bruteco , mortigante grupojn kaj popolojn.

En avancitaj mondoj tiaj praktikoj jam estis malaperitaj ĉar superregis suvereneco de homaro kiel tuto, sed en ĉi ombraj tempoj de 2010 opcio de fizika kombato ankoraŭ daŭrigis, malĝojante animojn kaj trunĉante korojn. {72ª kroniko)

Alveno de Kosma Diplomatio

[22/05/2016] - kiu estas kiu en Superaj Planoj?

Homo rigardis alten kaj ekricevis respondojn al siaj grandaj demandoj. Ekkomprenis kiel tri povas esti Unu, pezo de jesoj kaj negoj, diaj formuloj por konstruo de Universo, kaj tiel plu. Povas konsciigi pri kiel Patro povas balancigi malbalancigatajn agadojn de homo. Kaj kun tio kreskis em kompreno de evolua sistemo, rekonante perfektecon de leĝoj kiuj regas universon kaj akceptante hierarkiojn.

Evolua mondo brilas resonante kun Dia Governo kaj planeda hejmo – kun siaj homaj familioj – fine estas disvastigita ĉar iĝis unan hejmon/familion. Kompreni ke Universo estis kreita sur Povo de Amo metigis homan vivon em perspektivo, al rekonto de Lumo, kaj novaj generacioj povas gustumi Majestecon, senombre. Alvenis Avatara Tempo, de disvastigo de Ora Radioj eksteren planeda sistemo, kaj tero preparas por disvastigi tian novan energion al ĉiu frata planedo. Naskas Kosma Diplomatio kaj planedo sin fieras pro siaj gefiloj. [72ª registro]

Atestanto kaj testamento

{30/05/2010} Iu el pli grandaj ĝojoj de vekiĝintaj homoj, je turbula epoko, estis scii tion ke grandaj spiritoj suverene reĝis en Planoj de Altnivelaj Ekzistencoj, libervole servante al tiuj kiuj estas ankoraŭ enkarniĝintaj, aŭ avancis em kosma kariero kaj incitante aliajn por avanci kun ili.

- kiu farus registron de viroj kaj vririnoj kiuj vekiĝis kaj sin dediĉis al vkigo de siaj samanoj, kiu donus atesto de ili?

Estas belege rakonti historion de tiuj estuloj. Viroj kaj virinoj kiuj lasis registrojn de siaj vekiĝoj, vera postlasaĵo lasita por ke homa raso instruigu sin kaj ne bezonus ripeti samajn erarojn, avancante sen tiom da sufero. Dum planedo ĝenturnis sin pro doloro, malliberigita pro nekonscio de multaj, aliaj donis sian aman kontribuon donigante trankvilecon al Planeda Estulo kaj al aliaj kun deklaroj kiel ĉi tiu:

“Sep jaroj pasis ekde mi naskiĝis al nova mondo, ekde mi sperti esti ‘viva’, ekde mi trovis mian ‘realan ekzistecon’, ekde mi ekkonis mian realan dian identecon, ekde mi kuraĝis profundigi min je ĉiu el miaj mensogoj em serĉo de ‘lumo’”.

Tiu deklaro revelacias ke juna sjnorino Ramos, loĝanto de Planedo “Tero” inter 1956 kaj 2000 sin plenigis de propono de trovi al Dio, kaj serĉis Lin ene si mem, ekkomencante procedon de purigo kiun bonfaris al multaj. {73ª kroniko}