Ora Erao

[06/11/2016] Demandoj pri reala identeco de Dio estis tio kio helpis ŝanĝon de Ora Erao. Konfirmante tion ke unika Dia realeco estas Amo kaj Tuta Bono, homa estulo malproksimiĝis de timo kaj nova civilizacio povis aperi. Dum miljaroj homo estis subjugita de malĝustaj ideoj pri venĝa kaj puniganta kreanto. Tio generis timon, malamon kaj bataladon inter kiuj sin donis povon interpreti “Dian Volon” siamaniere kaj subjuĝi aliuon ĝis morto. Se Dio estas pura Amo kaj je tiu energio universo sin bazigas, ne estas kial timi nek kontraŭstari vivon, unufoje ke amo sanigas, glorigas, produktas kaj kontentigas la plej postulema estulo.

Estas surprizige studi historio kaj rimarki kiom da detruado estis kaŭzigita de tiu malĝusta interpretado de Dio. Imagu ĉiu planeda sistemo: ekonomio, scienco, edukado, socieco, ĉion, kreskante kaj penante progresi kun malĝustaj ideoj pri vera natureco de Dio, imagante punigantan kaj furiozan Patron en komandado de tuta vivo em Universo? Timo misformigis vizion de ĉiu homo influis sian propran evoluon de konscio, sia ago, promociis malkredojn kaj ribeladojn, kaj mortigis miljonojn da vivoj.

Sed decido seĉi veron, volo ŝanĝi kaj finigi konkretan agadon de vekigitaj homoj rompigis limojn de intelekteco kaj emerĝigis homaron de letargia stato kaj fine vidadis lumon! [84ª registro]

Virtualaj Volontuloj

{14/11/2010} Kio povus ŝanĝi? Ĉiuj sin demandis. Dum katastrofemaj scientistoj montris eblecojn de malglaciiĝo kaj baldaŭajn cunamojn, optimistaj scientistoj diris tion ke homoj sin adaptiĝas facile al ĉio kaj sin unuiĝas em malfacilaj tempoj. Sed, kiel havigi unuiĝon se malmultaj sin donis por avanci?

I
Meze defioj de jarcento popolo daŭris marŝante, programitaj kaj emerĝita ĝis ostoj em ĉiutaga praktiko por postvivi. Pli kaj pli malĝoja kun skandaloj – ĉiutaga koŝmaro. Koruptado, koruptado, koruptado, ŝajnis ke ne havis finon, kaj ke neniam homo sin liberigos de tio. Personoj kun 60, 70 jarojn, pli konsciajn, malgraŭ korpa forto kokerita de avancoj de pliboniĝo de vivo, kunportis honton por tio ke ili ne sukcesis kontroli tiun plagon kunportita de egoismo kaj profitemuloj de siaj samtempuloj.

Vetero daŭris reale punante personoj ekde unu el hemisfero al alia. Oni diskutis eblecon de adaptiĝo de speco al varmecon, malvarmecon, al veteraj malordigoj de planedo. Kaj ekkomencis kontadon da akvo en ĉiu lando, unue en normalaj statistikoj de konsumado, poste kiel averto kiu montriĝis neceso de ŝparo. Akvo kaj fajro, en ribeligo, por ĉiu flanko. Natureco em bruleco, grandegaj tempestoj, detruado de urboj kaj rikolto. Inundo kaj ruinigo. Meze tio, pli da nesciigo en komunikado, en informo.

Dum tio, karitato kaj solidareco ekkomencis sin transpoti al virtuala mondo; kun unu klako fariĝis centavoj aŭ miljonoj por institutioj kiu povis preservi arbaron aŭ savi geknaboj de malnutriĝo. Personoj volis kontribui kun ago, sed siaj tempoj estis prenitaj, kaj la nura maniero estis delegi povon al aliaj por ke faru ion. Sed ĉu tio estis sufiĉe? Kio mantenis katenitaj bonvolajn homojn kaj virinojn? {61ª kroniko}

Dio de Amo

[23/10/2016] Em fino de jaro de 2016 ni povas registri progreson kiu planedo alvenas em sia nova evolua etapo: justa socieco, kun libereco garantita por ĉiu individuo, administrita de bonaj estroj, kiu rezultas em grandaj progresoj em ĉiu areo de homa kono. Estas grave averti tion ke ekapero de konscio de spirita rilato inter Dio kaj homoj – nomigata kosma konscio – estas tiu kiu generas neimageblajn individuajn kaj kolektivajn avancojn. Kompreno de ideo de Dio de Amo, Patro de Homaro kaj konsekvanta frateco inter homoj, pligrandigis rilaton de individuoj al nocio de universala familio, ŝanĝis paradigmojn, malkonstruis konceptojn kaj renaskigis valorojn, aldonigante al defio de homa evoluado novajn parametrojn pri memperfetiĝo.

Deziro avanci gajnis novan dimension, ne estante limigita al aspektoj individuaj, fizikaj, mensaj aŭ de kontrolo de emocioj, sed jes en aktivi tutan espiritan potencialon kiu estas kovrita en ĉiu tra ĉiutagaj spertoj, praktikoj kaj skribadoj, por lasi registron de niveloj kiuj estas konkeritaj de ĉiu. Pli interesa estas, tamen, tio ke kiam oni atingas ian ŝtupon de spertoj kaj konoj, granda parto de tiuj kiuj sin dediĉas al temoj pri spiritoj, oni akiras konsiston inter vorto kaj ago kiu aliformiĝas ilin en nepersoneca fonto de energio, scio kaj amo. Kiel estas pli kaj pli granda nombro de sciuloj inter ni, aktuante en Konsiloj, en Regado, en civilaj instiitucioj; homamasoj de ĉiu kontinento ŝajnas puŝitaj supren, per konkeritaj niveloj, kaj ekaperas indicoj de nova civilizacio. Ĝis kiam ni alvenu? [83ª registro]

Repopoligata planedo

{31/10/2010} Ĉiutage homoj nur flegis sian propran vivon. Ĉiutage daŭris kulturadon, rikoltadon, kolektadon. Sin manĝigis kaj poste serĉis ripozadon. Tamen, miljonoj sekvas haltitaj en evoluanta mondo, malflegante ascendajn potencialojn, spiritaj. Ni mantenigas korpon kaj forgesas animon. Tero estas popoligataj de novaj specoj da animoj, sed alvenatoj estas subnebuligitaj per mezboneco kaj manko de valoroj.

Nescieco de granda parto de lastaj generacioj de dua miljaro alvenis al apogeo de individuismo ĉirkaŭ 2010. Moduligitaj per miela socieco de konsumismo kaj per povo ne okultita de ekonomio, ili ekprogramis siajn vivojn tra konceptoj diktataj de Mona Dio: Studi, Geedziĝi, havi filojn, vojaĝi, ĉio obeigis logiko de financaj kaj konevencaj valoroj. Tio kio oni perdis en formaleco, gajnis en spontaneo kaj facilaj solvoj. Geedziĝi kaj apartigi, rapidaj unuiĝoj, voluptaj karesoj de festoj refortigis frazon: “plej grava afero estas tio ke estu feliĉa” kiam tio kio reale valorus estas malkovri oportunecon de tera lernado, ne mekanike kredante en ia “pop – up” de malmultekosta feliĉo.

Nova generacio kiu naskis poste 2000 emis koni mondon kaj eblecon de reala vivo. Ili demandadis siajn gepatrojn, postulis grandan atenton kaj kunportis luman markon. Mondo estis proksime de sai ŝanĝo. {62ª kroniko}