[23/04/2017] Kaŭzo de tio kio ni vivas hodiaŭ, estas en estonteco, tial ni estas konektataj al transformiĝo de evoluado de niaj animoj. Ĉiu el pasintecaj sciencoj kredigis nin de kontraŭo, ĉar studis kaŭzojn rigardante malantaŭen. Se tiam ili lasus plurigardi pasintecon, kaj lanĉus iliajn okulojn transe supro de imagiĝon, do ili devus vidi ion divenata en horizonto: tio kio venas transe, longitudo kaj senfina spaco, ebleco progresi alten, ne rilate al edificoj aŭ ĉiel-skrapantoj, sed al propra homa materio.
Kaj surbazitaj en tio kio eblas la novaj sciencoj, niaj okuloj fortune povas profunde splori estontecon, ne por fari stultajn divenaĵojn kiuj iu ajn statistikisto kapablas dimensii, sed por konfirmi punkton de certecon respekte al vojo kiun no volas sekvi en nia kosma kariero. Se estas monstrata al vi eblecon esti komunie kun kreanto em propra paradizo, nenio estas pli inteligente ol koni necesitajn paŝojn por tiu triumfa momento. AŬ elekti sekvi, laŭ sia propra libera volo, vojo de aventuroj, ĝis trovi aiajn proprajn certecojn kiuj gvidos vin al fino de vojaĝo de via animo.
Pro ĉi kialoj, ascendaj materioj gajnas prestiĝon en grandaj Universitatoj, malgraŭ esti elekto de malmultaj. Kompreno pri tio ke atingi escptan kondiĉon de konoj ne estas sufiĉe por esti limigitaj, farigas multajn serĉantojn esplori pli profunde demandon pri homan emon.
Ĝis tiam kiam lasta partikulo, de lasta atomo, de lasta genetika ĉelo ne estu lumigata de ia plena certeco de kapablo kaj konsento pri kiu vojo volas sekvi, homo ĉiam povas elekti malsame ol tiu kiu estonteco montriĝas: vojo de unuiĝo kun Dio. [96ª registro]
Nenhum comentário:
Postar um comentário