Avancoj de Homaro

{26/06/2011} Tiel kiel komuna homo elspezis grandan parton de sia vivo sen vere atingi sian liberecon ene sistemo, ankaŭ planedo anksiis pro libereco tiamaniere kiel homo uzadis ĝin. Tio kion fakuloj montris kiel integrita mondo, ia viva organismo, ankaŭ inkludis sian loĝantaron.

Homa penso influas en maniero pere kiu li vidas mondon, pensas pri mondo kaj promenas sur ĝi. Kaj se individuo mekanike aŭ danke piedpaŝas sur ĝi faras tutan malsamon por ekspansio kaj evoluado de ĉi mondo. Kio estas la senco de tio ke ni spertas materian vivon? Kial ni venis al planedo de osto kaj viando, tero kaj salo? Kie ekkomencas rajto de homo sin materiigi kaj kiu informas lin pri siaj devoj al naturo kiu pruntedonas krudaĵojn?

Malfeliĉe la mensa kaj emocia nescieco en kiu homo estis metitaj estis forpelitaj al fakuloj pri socia psikologio. Dum multaj zorgis pri supervivo de korpo, mantenado de sano kaj daŭrigeco de vivo, malmultaj sciis pri profundeco kiu koncepto de respekto al vivo enhavis.

Sed de decido ami proksimulo naskus realan reprezentecon de homaj estuloj, por atenti pri interesoj de homaroj, kaj tiu tempo estis alvenonta. Urĝis nova luma blovo, de konstrua inteligento, kaj ĝi ekaperis meze nebulo.

Planedo, kiel viva organismo, sin movas, spiras, evoluas, servas. Silente. Ekzemplo por petulantaj pasaĝeruloj kiuj ĉi tie loĝis, loĝas kaj loĝos dum milionoj da jaroj ankoraŭ. {45ª kroniko}