Kialo por avanci

{15/04/2012} Lernado aŭ rememoro de tiu kiu ni estas? Dum multe da tempo homo kredis je tio ke vivo en tero estis preteksto por serĉi feliĉon, kiel se ĝi vovus sin kaŝante em ia neatingebla loko kaj fuĝus kun la plej eta propriĝo de tiuj kiuj volis teni ĝin.

Kiam historio de homaro komencis esti skribita, studita kaj kontrolita, homo vidis sin antaŭ defioj por supervivo, luktoj inter popoloj, bataloj por konkero, falo de imperioj, disvolviĝo de Nacioj kun granda milita kaj ekonomia povo – do homo ekkredis em lernado. Sin postulis pli grandan ekvilibron inter emocio kaj racio por evolugi konceptojn; ŝanĝi parametrojn, sintenojn kaj precipe, sin adaptiĝi al ia mondo kiu daŭris en malbonega konkuro, ne plu kun ŝtonoj kaj lignojn, sed kun palto, kravato kaj teknologio. Tiu lukto ne kunportis nek feliĉo, nek konkero de paco kaj harmonio.

Kaj denove homo devis reflekti pri sai destino por venki ian vivon de besta supervivo. Malordigoj antaŭvidataj por 2012 montris komencon de ia nova erao de rememoro en kiu homo finfine sin vidus kun celo trans fizika supervivo – sia kosma kariero – ia spirita unueco kun progresana vivo, Ia ento unuigita kun Ĉio. Malkovris kialon por antaŭeniri. {24ª kroniko}