domingo, 22 de julho de 2012

diviganto de akvoj

[01/07/2018] Dum farado de ĉi registro, reviziiante kronikoj el pasinteco, estis prenitaj kelkaj homaj demandoj de estuloj kiuj antaŭperceptis estontecon celante percepti konsekvencojn de homaj agoj kiuj povus esti bonaj por homoj en 2012. Rigardante tion ke venus luman eraon por homaro, ili volis respondojn por specfaj demandoj, kiel ekzemple, kiel egoismo kolapsis? Kiel falis iluzion de apartigeco? Aŭ kiel iĝis neakceptebla la skandalo de nesensebleco kun aliuloj?

Ŝajnis dolora vidi kiom homaro anksiis pro tiu ŝanĝo, kiel rebatadi antaŭ io kio ŝajnis vera realeco, sen multaj vojoj por sekvi aŭ kredi, kaj kiom da anksieco tio kaŭzis. Kiel ili povus scii ke ĉio ŝanĝus se tio kion ili vidis en sinteno de personoj estis pligrandiĝo de egoismo, de mortigo kaj sovaĝeco? Kaj malrapideco de popoloj en akcepti novajn valorojn? Ŝajnis ke nenio ŝanĝus.

Ĉi tiu estis fundamento – diviganto de akvoj de ŝanĝo kiun multaj deziris: formo de vidi. Vizio de pasinteco estis infektitaj de modelo de sinteno kaj preskaŭ neniu sukcesis vidi aliajn nek al si mem. Alkutumigitaj de ekstera vizio kaj malalta kontakto kun enaj mioj, homaj estuloj vidis nur difektaj sintenoj de aliuloj. Ĉi neatendita ŝanĝo eblis dank'al decido de iuj en kredi kaj akcepti luman estulon kiu ĉiu estas. Do ili povis finfine vidi. Kaj kio ili vidis estis bona kaj esperiga. Kaj ĉi bona novo disvastiĝis inter aliuloj. [SE- 127a – M. del Alba]

Nenhum comentário:

Postar um comentário