Batalon inter malnovaĵoj kaj novaĵoj

{08/08/2010} Homaj estuloj, em sia anksio por evoluadon kaj perfektigadon trovis oponon en sia promenado, ene konservativaj partoj kiu oni havas ene si. Ia persono kiu volus esti altruista trovos egoiston. Ia persono kiu volus esti malavara trovos avarulon kaj tiel plu. Tiu estas klarigo de kial ŝanĝo estas tiel malrapida. Ĉiu perforto por riparon, pliboniĝon, fari bone, individuo trovos iun kiu diros ke tiu persono faras troan perforton, ke aliaj profitigos de ties servicon aŭ ke ties perforto en fari pli bone ne estos valorigita. Kaj kiam oni aŭdas ĉi litanion, oni ne funkciigas unuige. Estas kontraŭdiraj agoj kiuj estis akumuligitaj em planedo, mantenante evoluado haltita. Por ke mondo evoluu, estas bezonita koni kontraŭdiraj forto kiujn ni havas ene ni kaj kiuj sin manifestas ekstere tra aliuloj.

Aliflanke, kiam ni venkas kontraŭdirojn kaj organizas nian menson kaj nian koron, ni sukcesas avanci praktikante tion kion ni nomiĝas bono, gajnante pli kaj pi da forto kaj pliproksimigante nin de nia dia esenco.

Historio de homaro estas grandega tenujo, plenigita de milionoj de evoluaj agoj konstraŭstaritaj por kontraŭdiraj fortoj kiuj nuligis parton de strategio de progresado, filtrante avancojn en etaj proporcioj. Tio kion oni spektis, ekde 2010, estis malfermo de kluson de ĉiun el progresistaj manifestiĝoj. Reaga parto, kontraŭdireca parto de homaro, cedis, kaj lasis transiron al evoluaj fortoj pligrandigante tenujon de unuigaj agoj. Kun tio, popoloj gajnis forton kaj dimension tiel ke ne estis kiel reteni ilin. {68a kroniko}