Tutmonda religio

{14/08/2016} Progresado de konsciiĝo estas libereco. Homo avancas libere tra novaj areoj de konoj vivante neatenditajn spertojn kaj havigante grandajn lernendajn lecionojn. Tiel kreskas de konduktataj sonĝoj, de praktiko de vekiĝstato; de spertoj kun akvo, fajro, areo; de senhaviĝo de sencojn celante iliajn maksimiĝojn; kaj aliaj.

- kial tiom da spertoj? Dirus iujn. Ne sufiĉas sian enan rekonton kun Patro, sia vojo por spirita rekonektiĝo, malkovro de tiom da mirindaĵoj em ĉi Universo perfekte farita?

- Homo estas pli matura, pli respondus aliajn. Pro tio li esploras tie kie li ne havis permeson esplori antaŭe. Sin permesas novajn vojojn, novajn demadojn, novajn direktojn. Kaj fide promenas ĉar nun ekzistas veron por subteni en serĉado. Kaj interesoj de malkovro ne estas manipulitaj de ekonomio aŭ politiko de pasinteco.

Disvolviĝo, de serĉo por komuna bono, em socia rilato de paco em harmonia socio, estas altaj stimuloj por gereraj, partoprenantaj individuoj, integritaj kun konstruado de bona stato de proksimulo. Kaj nova erao kiu kontribuas por konstruado de komunan lingvon favorigos iam ian religion kun tutmonda vidpunkton. {78ª registro}

Kreviĝo kaj renaskiĝo

{22/08/2010} Procezo de ŝanĝo estas kreviĝo. Semo por broti rompas kruston. Homaj estuloj rompas ekde internaĵo. Floro ŝiras burĝonon. Suno vundigas okulojn de tiu kiu ĝin vidas naskiĝi. Kaj kiom da beleco aperas, poste kaoson! Unu el pli grandaj trezoroj kunportita en aliformiĝo estas kompreno!

Semoj ĝermis, knaboj komencis semi em dezertoj, adoltoj – antaŭe malemante ŝanĝojn – konsentis preni sur sin “ordojn de etuloj” por ŝanĝi kutimojn, deteni detruojn, troan profitemecon kaj egoismon. Granda reto de planedaj informoj donigis subtenon por ke granda parto de monda popolo vidu sin kiel nur unu popolo, parolu nur unu lingvo, agu kiel granda familio, kie ammono helpu transigi iun ajn defio aŭ obstaklo.

Procezo de ena ŝanĝo, de tiuj viroj kaj virinoj de bona volo, ne povus esti detenitaj de iu ajn forto – ĉar komuna bono estas sen personeca – estas nenies havaĵo, estas ena konkero, ke kiam oni sin subtenas sur Veron kaj Lumon, tio promocias ascendo de tutaĵo, de ia ŝtuparo al alia, pli hela, pli klara. Kaj kun ena ŝanĝo resendanta, tero tremis eĉ pli forte. Nur homoj kiuj estis fortigitaj de lumo ne subfalos. {67a kroniko}

Antaŭzorga Servado

{31/07/2016} Nune ĉiu kiu naskas en planedo jam trovas evoluitan mondon plena je amo kaj konsidero. Planedo, kiu havas gastama natureco, kreskis je komforto kaj teknika akceptiĝo por tiuj kiuj ĉi tie enkarniĝis. De unuiĝo de natureco kun homa estulo ekaperis modelojn de sociecoj alte disvolvigitaj morale, koncepte kaj filozofie. Ankoraŭ tiel, dume kreskiĝo, individuoj daŭras agante kun siaj liberaj voloj por decidi kiel, kiam kaj kial volas aŭ ne volas akompani au partopreni ĉi evoluadon.

Kun konscienco de subordiĝo al Diecaĵo, Planedaĵo kaj homecaĵoj, kiujn estas konigitaj al individuoj ekde etaj jaroj, tiel nova socieco ascende disvolviĝas, horizontale kaj vertikale. Kune tio nova homa estulo trovas metodon por sin proksimi al vero kiu ankaŭ donigas al tiu estulo pligrandan respondecon en sia rolado, penante memkoniĝon kaj konstantan memrevizion.

Deklarante ekzisteco de Diecero ene si, la “Mi Estas”, tiu individuo prenas kontrolon de kateno de sia vivo kaj transŝanĝas siajn neojn kaj trompojn transe energiaj katenoj de loĝata medio. La plej bona antaŭzorga servado estas tiu prenita de individuo kiel natura parto de sai propra evoluado {77ª registro}

Batalon inter malnovaĵoj kaj novaĵoj

{08/08/2010} Homaj estuloj, em sia anksio por evoluadon kaj perfektigadon trovis oponon en sia promenado, ene konservativaj partoj kiu oni havas ene si. Ia persono kiu volus esti altruista trovos egoiston. Ia persono kiu volus esti malavara trovos avarulon kaj tiel plu. Tiu estas klarigo de kial ŝanĝo estas tiel malrapida. Ĉiu perforto por riparon, pliboniĝon, fari bone, individuo trovos iun kiu diros ke tiu persono faras troan perforton, ke aliaj profitigos de ties servicon aŭ ke ties perforto en fari pli bone ne estos valorigita. Kaj kiam oni aŭdas ĉi litanion, oni ne funkciigas unuige. Estas kontraŭdiraj agoj kiuj estis akumuligitaj em planedo, mantenante evoluado haltita. Por ke mondo evoluu, estas bezonita koni kontraŭdiraj forto kiujn ni havas ene ni kaj kiuj sin manifestas ekstere tra aliuloj.

Aliflanke, kiam ni venkas kontraŭdirojn kaj organizas nian menson kaj nian koron, ni sukcesas avanci praktikante tion kion ni nomiĝas bono, gajnante pli kaj pi da forto kaj pliproksimigante nin de nia dia esenco.

Historio de homaro estas grandega tenujo, plenigita de milionoj de evoluaj agoj konstraŭstaritaj por kontraŭdiraj fortoj kiuj nuligis parton de strategio de progresado, filtrante avancojn en etaj proporcioj. Tio kion oni spektis, ekde 2010, estis malfermo de kluson de ĉiun el progresistaj manifestiĝoj. Reaga parto, kontraŭdireca parto de homaro, cedis, kaj lasis transiron al evoluaj fortoj pligrandigante tenujon de unuigaj agoj. Kun tio, popoloj gajnis forton kaj dimension tiel ke ne estis kiel reteni ilin. {68a kroniko}