[19/06/2016] “En evolua sperto mi trovas stimulon por avanci. Sed kelkfoje mi reagas kaj ribelas. En liberiĝo de menso mi trovas necesitan pacon por agi kaj repreni perditan punkton. Em liberiĝo de spirito mi trovas Unuan Kaj Centron, sed en ĝi mi ne restas, nur ekstere viando, kaj mi devas penadi tion. Valoras la penon tiom da koplodo?"
Tiu noto, de universitata studanto, reguligas aktualajn defiojn ke homa estulo frontas en aktualeco. Eblas trovi kalmon, sed en relativaj niveloj. Avancoj kaj faloj estas grave pliprofondaj ol estis en antikva mondo de “mortigi aŭ vivi”.
Ĉi tie konkero estas de animo, subtila materio. Konektiĝo venas tra Spirito kaj komunikiĝo necesas esti modera kaj saĝa, edukante mensajn partojn malpli altaj por ke oni sukcesu alveni al vero. Tio kio oni perdas kun stumbloj estas vizio de si mem kaj tutaĵo, trans homa vizio de “transhorizonto”, ia bildo ke por multaj estas klara, sed por aliaj povas konduki al ribeloj kaj senpripensita elektado.
Tiuj kiuj imagis estontecon de bonaĵoj kaj pacon ne plu metis nivelojn de evolua postulo em aktuala mondo. Ju pli oni ricevas, des pli oni devas disdoni. Pro tio estas kreado de multajn instituciojn kiuj celas evoluadon kaj liberiĝo de Estulo, nepersona serveco, kaj tiel plu. Estante ekarniĝinta materio, homa estulo dotita de sia libera volo, povas forlasi avancadon aŭ doni povon al ia ambicio kiu iros al renkonto de komuna bono. Tio estas de separado de lolo kaj de tritiko, vere niveloj de konscioj; individuoj sin laŭ sia propra ritmo en volo avanci. [74ª registro]
Nenhum comentário:
Postar um comentário