De kie venas lumo kiu alvenas?

{25/12/2011} kio estus finoj de tempoj? Fino de malnovaj kredoj, fino de malamo al malamikoj, fino de homa sklaviĝo, de nerajta propriĝo, de distingo al malfortaj, de batalado inter fratoj, de sovaĝeco – tiu finiĝo signifus finon de etapo.

Nebulo de nescieco malpermesis al multaj vidi necesojn de ŝanĝo. Tiu kiu ne ŝanĝas, estos devigata al malapero. Tiu kiu ne estas malfermata al novo, al proksimulo, al defioj, restas malantaŭe. Kaj defio de tiama homaro estus fronti 2012 kiel jaro de interkonsentiĝo de homaj estuloj kun nova dia natureco. Liberiĝo de Spirito kiu vivas ene ĉiu.

Ĉielo ne sin malfermus ĵetante lumon - lumo neniam ĉesis ekzisti en koroj de homoj – ĉieloj daŭris sendi pluvoj kaj tempestoj, ne por detrui sed por fekundi bonajn plantitajn semojn, novaj generacioj, novaj sintenoj de homo kiu lernis respekti naturecon kaj sia ena natureco.

Kaj koro de homoj de bono estis fortigitaj per lumaj alfluoj de siaj propraj spiritoj, lumigita de bona novo: homo ne nur ne estis sola em Universo, kiel povis kontroli kun legioj de spiritoj por akompani ilin em tiu vojaĝo. Ĉeesto de Kreanto sfariĝis pli klara en mirindecoj kiuj sin sekvis. Estus esperita reveno de Kristo, kiu sin jam manifestis en Tero? Ĉu Li jam estis enkarniĝinta en planedo? Ĉu Li estas venanta? Aŭ estus homo serĉante ia katalizilo por rapidigi decidon ŝanĝi? Kie povus esti renkontite kristo se Lia ĉeesto estu tiom demandita por ŝanĝi mondon? Finjaro alvenis. {32ª kroniko}