Senfina Batalado

{01/04/2012} Esplorado de grandaj potencoj pri armiloj kun atomika povo de orientaj landoj resultis en nenio, sed ankoraŭ tiel nacioj trovis manieron por vundigado inter si. Kaj ili daŭris grumblante unu al la alia. La plej malbona armilo ne estas tiu kiu oni trovas malsupre tavoloj de konkreto bone armiligita, sed jes la malamo kiu sin ŝirmas ene homoj.

Pli unu fojo, homa estulo estis vokita por abandoni "armilojn", ne glavetoj aŭ lancoj sed, jes, apartigemeco kiu instaliĝis en menso kaj koro kaj detruas eblecon por ke lumo eniru. Estis malnova batalado kun velkantaj batalantoj kiuj konfrontis sistemoj de kredoj, trovante sin mem kiel posedantoj de la vero. Se almenaŭ movo de nekonsciantoj ne kaŭzus pli grandajn suferoj al humiluloj. Tiuj jam pagis altan prezon pro profitemeco de Tutmonda Ekonimia Sistemo.

Sed raportoj de Oriento ne ŝajnis bonaj – ia definita traktado de Paco ne konkretiĝis inter judoj kaj araboj. - ia senfina lukto de kunrilataj animoj. Estus tiuj animoj meĉoj por ia ŝanĝo en planedo? Estus na destino en manoj de malpardonemaj fratoj? {25a kroniko}